უპერიო

შემადგენლობა: 1 შემოგარსული ტაბლეტი აქტიური ნივთიერების სახით შეიცავს: საკუბიტრილს და ვალსარტანს ნატრიუმის მარილების ჰიდრატირებულ კომპლექსს 226,206 მგ. დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა დაბალ-ჩანაცვლებული, კროსპოვიდონი, მაგნიუმის სტეარატი (მცენარეული წარმოშობის), ტალკი და სილიციუმის დიოქსიდი კოლოიდური. აპკისებრი გარსის დამხმარე ნივთიერებები: ჰიპრომელოზა, ტიტანის დიოქსიდი (? 171), მაკროგოლი 4000, ტალკი, რკინის წითელი ოქსიდი (? 172), რკინის შავი ოქსიდი (? 172).

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: პრეპარატები, რომლებიც ზეგავლენას ახდენენ რენინ-ანგიოტენზინის სისტემაზე. ანგიოტენზინ II-ის რეცეპტორების ანტაგონისტები, სხვა კომბინაციები. ვალსარტანი და საკუბიტრილი.

ჩვენებები: გულის უკმარისობის მკურნალობა სისტოლური დისფუნქციის მქონე პაციენტებში.

დოზირება და მიღების წესი: პრეპარატი მოწოდებულია შიგნით მისაღებად, კვებისგან დამოუკიდებლად. სამიზნე დოზა შეადგენს 97 მგ-103 მგ ორჯერ დღეში. პრეპარატის უპერიოხ რეკომენდირებული საწყისი დოზა შეადგენს 49 მგ-51 მგ ორჯერ დღეში. პრეპარატის უპერიოხსასტარტო დოზა 24 მგ-26 მგ დღეში ორჯერ რეკომენდირებულია პაციენტებისთვის, რომლებიც ამჟამად არ იღებენ ანგიოტენზინ გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორს ან ანგიოტენზინ II-ის რეცეპტორის ბლოკატორს, და ასეთივე დოზა შეიძლება რეკომენდირებული იქნეს პაციენტებისთვის, რომლებიც ადრე იღებდნენ აგფ ინჰიბიტორებს დაბალი დოზებით. პრეპარატის უპერიოხ დოზა უნდა გაიზარდოს ორჯერ ყოველ 2-4 კვირაში პრეპარატის უპერიოხ სამიზნე დოზის მიღწევამდე 97მგ-103 მგ დღეში ორჯერ ამტანობის მიხედვით. ვინაიდან აგფ ინჰიბიტორთან ერთად პრეპარატ უპერიოსხ გამოყენებისას არსებობს ანგიონევროზული შეშუპების განვითარების რისკი, უპერიოს მიღების დაწყება არ უნდა მოხდეს 36 საათზე ნაკლებ დროში აგფ ინჰიბიტორით თერაპიის შეწყვეტის შემდეგ. მძიმე ხარისხის თირკმელების ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციებტებში პრეპარატ უპერიოს რეკომენდირებული დოზაა - 24 მგ-26 მგ 2-ჯერ დღეში. პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ მსუბუქი ხარისხის თირკმელების ფუნქციის დარღვევა, პრეპარატის დოზის კორექცია არ მოითხოვება. პაციენტებში ზომიერი სიმძიმის ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით პრეპარატის რეკომენდირებული დოზაა - 24 მგ-26 მგ 2-ჯერ დღეში. პაციენტებში მსუბუქი სიმძიმის ხარისხის ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით დოზის კორექცია არ მოითხოვება. პრეპარატის უსაფრთხოება და ეფექტურობა ბავშვებსა და 18 წლამდე მოზარდებში დადგენილი არ არის. 65 წლის ზემოთ ასაკის პაციანტებში დოზის კორექცია არ მოითხოვება.

გვერდითი მოვლენები: ჰიპერკალიემია, ჰიპოკალიემია, თავბრუსხვევა, პოსტურული თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ვერტიგო, არტერიული წნევის დაქვეითება, გულის წასვლა, ორთოსტატული ჰიპოტენზია, ხველა, ფაღარათი, გულისრევა, ანგიონევროზული შეშუპება, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, თირკმლის უკმარისობა, მომატებული დაღლილობა, საერთო სისუსტე.

უკუჩვენებები: მომატებული მგრძნობელობა აქტიური ნივთიერების, საკუბიტრილის, ვალსარტანის ან ნებისმიერი დამხმარე ნივთიერების მიმართ. აგფ ინჰიბიტორებთან ერთდროული გამოყენება. პრეპარატის უპერიოხ გამოყენება დაუშვებელია 36 საათზე ნაკლებ დროში აგფ ინჰიბიტორით თერაპიის შეწყვეტის შემდეგ. ანგიონევროზული შეშუპება ანამნეზში, რომელიც დაკავშირებულია აგფ ან არბ ინჰიბიტორების წინა გამოყენებასთან. ალისკირენთან ერთდროული გამოყენება II ტიპის შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტებში. ორსულობა.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან: აგფ-ინჰიბიტორებთან და ალსკირენთან ერთდროული გამოყენება უკუნაჩვენებია. სავარაუდო ურთიერთქმედებები, რომელთა მიხედვითა თანმდევი გამოყენება რეკომენდირებული არ არის: ანგიოტენზინ რეცეპტორის ბლოკატორები. სიფრთხილით გამოიყენება სტატინებთან, სილდენაფილთან კომბინაციაში. სავარაუდო ურთიერთქმედებები, რომელთა გათვალისწინებაც აუცილებელია: კალიუმის შემნახველი შარდმდენების, მაგალითად, ტრიამტერენი, ამილორიდი, მინერალოკორტიკოიდების ანტაგონისტების, როგორიცაა სპირონოლაქტონი, ეპლერონი, კალიუმის ან სუფრის მარილის კალიუმის შემცველი შემცვლელების ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს კალიუმის დონის და კრეატინინის კონცენტრაციის მომატება სისხლის შრატში.