ყველა კატეგორია
ერიუსი განკუთვნილია 1 წლიდან ასაკის ბავშვებისთვის, მოზარდებისა და უფროსებისთვის ალერგიული რინიტისა და ჭინჭრის ციებით გამოწვეული სიმპტომების შესამცირებლად, მათ შორის ცემინების, ქავილის, სითხის გამონადენის, კანის გამონაყარისა და თვალების გაღიზიანების დროს.
1მლ სიროფი შეიცავს: მოქმედი ნივთიერება: დესლორატადინი 0.5 მგ;
დამხმარე ნივთიერება: პროპილენგლიკოლი, თხევადი სორბიტოლი, ლიმონმჟავა, ნატრიუმის ციტრატის დიჰიდრატი, დინატრიუმის ედეტატი, ნატრიუმის ბენზოატი, საქაროზა, არომატიზატორი (#15864), ყვითელი საღებავი #6 (E110), გაწმენდილი წყალი.
ფარმაკოდინამიკა: დესლორატადინი - ხანგრძლივად მოქმედი არასედატიური ანტიჰისტამინური პრეპარატია, რომელსაც ახასიათებს პერიფერიულ ჰ1 ჰისტამინურ რეცეპტორებზე სელექტიურად ანტაგონისტური მოქმედება. პერორალური მიღების შემდეგ დესლორატადინი სელექციურად ბლოკავს პერიფერიულ ჰ1-ჰისტამინურ რეცეპტორებს, ვინაიდან იგი არ აღწევს ჰემატოენცეფალურ ბარიერს.
ერიუსის სიროფის უსაფრთხოება დემონსტრირებულ იქნა 3 კვლევაში, რომლებშიც მონაწილეობდნენ ბავშვები. დესლორატადინის რეკომენდებული დოზებით მიღების დროს მისი კონცენტრაცია ბავშვისა და უფროსის პლაზმაში იყო შედარებადი. ამგვარად, ვინაიდან ალერგიული რინიტის/ქრონიკული იდიოპათიური ჭინჭრის ციების და დესლორატადინის პროფილი უფროსებსა და ბავშვებში მსგავსია, დესლორატადინის შესახებ უფროსების მონაცემები შეიძლება ექსტრაპოლირდეს ბავშვებზეც.
დესლორატადინი არ აღწევს ჰემატოენცეფალურ ბარიერს. კონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში რეკომენდებული დოზით მიღებისას, 5მგ/დღე-ღამეში უფროსებისთვის და მოზარდებისთვის ძილიანობის სიხშირე არ აღემატებოდა პლაცებოს ჯგუფს.
უფროსებში კლინიკურ-ფარმაკოლოგიურ კვლევებში, დესლორატადინი არ აძლიერებდა ალკოჰოლის ისეთ ეფექტებს, როგორიცაა ფსიქომოტორული ფუნქციების დარღვევა და ძილიანობა. ფსიქომოტორული ტესტების შედეგები არსებულად არ განსხვავდებოდა იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ დესლორატადინს და პლაცებოს ცალ-ცალკე ან ალკოჰოლთან ერთად.
რინიტის დამტკიცებული კლასიფიკაციის გარდა (სეზონური და წლიური), ალერგიული რინიტი შესაძლებელია გაყოფილ იქნას ინტერმისიულად და პერსისტიულად, სიმპტომების შენარჩუნების ხანგრძლივობის საფუძველზე. ინტერმისიული რინიტის დროს სიმპტომები თავს იჩენს კვირაში 4-ზე ნაკლებ ან 4 კვირაზე ნაკლებ პერიოდში. პერსისტიული რინიტი 4 ან 4-ზე მეტი დღე კვირაში და 4 კვირაზე დიდხანს გრძელდება.
ფარმაკოკინეტიკა. დესლორატადინი იზომება პლაზმაში უფროსებსა და მოზარდებში მისი მიღებიდან 30 წუთის განმავლობაში. დესლორატადინის მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმაში აღწევს დაახლოებით 3 საათის შემდეგ. მისი ნახევრად გამოყოფის პერიოდი ფაზის დასასრულში დაახლოებით შეადგენს 27 საათს. დესლორატადინის კუმულაციის ხარისხი შეესაბამება მისი ნახევრადგამოყოფის პერიოდს (დაახლოებით 27 საათი) და გამოყენების ჯერადობას (დღე-ღამეში ერთხელ). დესლორატადინის ბიოშეღწევადობას დიაპაზონი იყო 5-20 მგ-მდე დოზის პროპორციული.
დესლორატადინი ზომიერად (83-87%) უკავშირდება პლაზმის ცილებს. დესლორატადინის მიღებისას უფროსებსა და მოზარდებში დღე-ღამეში ერთხელ (5-20 მგ დოზით) 14 დღის მანძილზე აქტიური ნივთიერების მნიშვნელოვანი კუმულაცია არ არის აღმოჩენილი.
ერთდოზიანი ჯვარედინი კვლევისას დადგინდა, რომ ერიუსის ტაბლეტები და სიროფი არის ბიოეკვივალენტური.
ფერმენტი, რომელიც პასუხს აგებს დესლორატადინის მეტაბოლიზმში, არ არის დადგენილი, ამიტომ არ არის შესაძლებელი მთლიანად გამოირიცხოს სხვა სამკურნალო საშუალებებთან მისი ზემოქმედება.
ალერგიული რინიტის სიმპტომების შემსუბუქების მიზნით (ალერგიით გამოწვეული ცხვირის ღრუების ანთება, მაგალითად, თივის ციება ან მტვრის ტკიპებზე ალერგია) უფროსებისთვის, მოზარდებისთვისა და ბავშვებისთვის 1 წლიდან. ამ სიმპტომებს მიეკუთვნება ცემინება, ქავილი და ცხვირიდან გამონადენი, სასის ქავილი, თვალების ქავილი და სიწითლე, ცრემლდენა.
ჭინჭრის ციებასთან დაკავშირებული სიმპტომების (კანის დაავადებების, რომელიც გამოწვეულია ალერგიით) შემსუბუქებისთვის. ამ სიმპტომებს მიეკუთვნება ქავილი და გამონაყარი. ერიუსი ამსუბუქებს ამ სიმპტომებს მთელი დღის მანძილზე, ხელს უწყობს ნორმალური ყოველდღიური მოქმედებისთვის და ძილის აღდგენისთვის.
მიიღება შიგნით საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად.
ბავშვები:
1-5 წლამდე -2.5 მლ სიროფი (1.25 მგ დესლორატადინი) ერთხელ დღეში; 6-დან 11 წლამდე - 5მლ სიროფი (2.5 მგ დესლორატადინი) ერთხელ დღეში.
უფროსები და მოზარდები ( 12 წლიდან):
10 მლ სიროფი (5მგ დესლორატადინი) ერთხელ დღეში.
ინტერმისიული ალერგიული რინიტის თერაპია (სიმპტომები კვირაში 4-ზე ნაკლები ან 4 კვირაზე ნაკლებ პერიოდში) აუცილებელია ჩატარდეს ანამნეზის გათვალისწინებით: შეწყდეს სიმპტომების გაქრობისთანავე და აღდგეს სიმპტომების ხელახლა გამოვლენისთანავე. პერსისტიული ალერგიული რინიტისას (სიმპტომები 4-ზე მეტი დღე კვირაში და 4 კვირაზე დიდხანს) აუცილებელია მკურნალობის გაგრძელება ალერგენთან კონტაქტის მთელი პერიოდის მანძილზე.
თუ თქვენ დაგავიწყდათ პრეპარატის დროულად მიღება, მიიღეთ გამოტოვებული დოზა რაც შეიძლება სწრაფად. შემდგომ განაგრძეთ პრეპარატს ერიუსის მიღება ნორმალურ დროს. ერიუსის ორმაგი დოზის მიღება, რათა მოხდეს გამოტოვებული დოზის კომპენსაცია არ არის მიზანშეწონილი.
ბავშვები: პრეპარატის უსაფრთხოება და ეფექტურობა 1 წლამდე ბავშვებისათვის არ არის დადგენილი. მონაცემები არ არსებობს. არსებობს შეზღუდული გამოცდილება კლინიკური კვლევის ეფექტურობისა ბავშვებსა და მოზარდებში დესლორატადინის გამოყენების 1 წლიდან 17 წლამდე.
რინიტების უმეტესი შემთხვევა 2 წლამდე ასაკში გააჩნია ინფექციური წარმოშობა, და მონაცემები ერიუსით ინფექციური რინიტის განკურნების შესახებ არ არსებობს.
ხანდაზმული პაციენტები: უსაფრთხოება და ეფექტურობა ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში დადგენილი არ არის.
პაციენტები თირკმლის ფუნქციის მოშლით: პაციენტებმა თირკმლის მწვავე უკმარისობით ერიუსი უნდა მიიღონ სიფრთხილით.
პაციენტები ღვიძლის ფუნქციის მოშლით: მონაცემები პრეპარატ ერიუსის გამოყენების შესახებ ღვიძლის უკმარისობით არ არსებობს.
როგორც ყველა სამკურნალო საშუალება, ამ წამალმაც შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი ეფექტები, თუმცა ყველა ადამიანი არ განიცდის ამას.
ერიუსის სიროფის გამოყენებისას ძალიან იშვიათად შეიძლება გამოვლინდეს მძიმე ალერგიული რეაქციები (სუნთქვის გაძნელება, ხიხინი, ქავილი, ჭინჭრის ციება და შეშუპება). აღნიშნული გვერდითი მოვლენების აღმოჩენისთანავე აუცილებელია მკურნალობის შეწყვეტა და ექიმის კონსულტაცია.
კლინიკური კვლევებისას ბავშვების უმრავლესობასა და უფროსებს გვერდითი მოვლენები ჰქონდათ თითქმის ერთიდაიგივე, რაც ხსნარებისა და პლაცებოს ტაბლეტების გამოცდის დროს აღინიშნებოდა. თუმცა, ყველაზე ხშირი გვერდითი ეფექტები რაც 2 წლამდე ბავშვებში გამოვლინდა იყო დიარეა, ცხელება, უძილობა, უფროსებში - დაღლილობა, პირის სიმშრალე, თავის ტკივილი პლაცებოს მიღებასთან შედარებით.
ერიუსის კლინიკური კვლევის დროს გამოვლენილი იყო შემდეგი გვერდითი ეფექტები:
ბავშვები: 2 წლამდე ბავშვებში ხშირად გამოვლინდა (შეიძლება გამოვლინდეს 1 ადამიანში 10-დან): დიარეა, ცხელება, უძილობა.
უფროსები. ხშირად (შეიძლება გამოვლინდეს 1 ადამიანში 10-დან):დაღლილობა, პირში სიმშრალე, თავის ტკივილი.
პოსტრეგისტრირებულ პერიოდში დარეგისტრირებული იყო შემდეგი გვერდითი რეაქციები:
უფროსები: ძალიან იშვიათად (შეიძლება გამოვლინდეს 1 ადამიანში 10 000-დან): მძიმე ალერგიული რეაქციები, გამონაყარი, გაძლიერებული ან არარეგულირებადი გულისცემა, გახშირებული გულისცემა, ტკივილი მუცელში, გულისრევა, ღებინება, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოშლა, დიარეა, თავბრუსხვევა, ძილიანობა, ძილის დარღვევა, კუნთოვანი ტკივილი, ჰალუცინაციები, კრუნჩხვები, მოძრაობითი შფოთვა, ღვიძლის ანთება, ღვიძლის ფუნქციის ტესტების ანომალური შედეგები.
სიხშირე ცნობილი არ არის (მონაცემებიდან გამომდინარე, სიხშირის განსაზღვრა შეუძლებელია): გაურკვეველი სისუსტე, კანის და/ან თვალის გაყვითლება, კანის მომატებული მგრძნობელობა მზის სხივის მიმართ, ასევე ხელოვნური ულტრაიისფერი სხივების მიმართ, მაგალითად სოლარიუმის მიღების დროს, გულისცემის სიხშირის ცვლილებები, არასტანდარტული ქცევები, აგრესია, მომატებული მადა, წონის მატება.
ბავშვები. სიხშირე არ არის ცნობილი (მონაცემებიდან გამომდინარე, სიხშირის განსაზღვრა შეუძლებელია): გულის კუმშვის შენელებული რიტმი, გულისცემის სიხშირის ცვლილებები.
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტის ან ლორატადინის მიმართ.
დესლორატადინის დანიშვნა სიფრთხილით უნდა მოხდეს იმ პაციენტებში, რომელთაც თავად ან ოჯახის ანამნეზში აქვთ კრუნჩხვები და, ასევე, აუცილებლად, სიფრთხილით უნდა დაინიშნოს ბავშვებში, რომლებიც მიდრეკილი არიან კრუნჩხვების გაჩენისაკენ დესლორატადინით მკურნალობისას. მკურნალმა ექიმმა შეიძლება გადაწყვიტოს დელორატადინით მკურნალობის შეწყვეტა იმ პაციენტებში, რომლებიც განიცდიან კრუნჩხვებს მკურნალობის პერიოდში.
ერიუსის სიროფი შეიცავს საქაროზასა და სორბიტოლს, ამიტომ პრეპარატს არ იღებენ პაციენტები, რომლებსაც დაბადებიდან აქვთ ფრუქტოზის გადაუტანლობა, გლუკოზა-გალაქტოზის მალაბსორბცია, საქაროზა-იზომალტაზის უკმარისობა.
ერიუს სიროფი შეიცავს 1 მმოლს (23 მგ ნატრიუმი) 10 მლ-ში, ანუ ფაქტიურად არ შეიცავს ნატრიუმს.
გაიარეთ კონსულტაცია ექიმთან, ფარმაცევტთან ან სხვა სამედიცინო მუშაკთან, ერიუსის მიღების წინ, თუ თქვენ გაქვთ თირმკლის დაავადება.
თუ თქვენ მიიღეთ პრეპარატი ერიუსი უფრო მეტი რაოდენობით, ვიდრე უნდა მიგეღოთ, მიიღეთ ისე, როგორც იყო რეკომენდებული. შემთხვევითი ზედოზირების დროს არ არის ნავარაუდები სერიოზული არასასურველი მოვლენების წარმოქმნა. შეიძლება აღინიშნოს არასასურველი რეაქციები, რომელიც აღწერილია ჩვებულებრივად თერაპიული დოზების მიღებისას, მაგრამ მათი გამოვლენის ხარისხი შეიძლება იყოს მაღალი.
თუ თქვენ მიიღეთ ერიუს სიროფის დადგენილზე ზედმეტი დოზა, აუცილებლად შეატყობინეთ ექიმს, ფარმაცევტს ან სხვა სამედიცინო მუშაკს.
ორსულთათვის მისი მიღების შესახებ უსაფრთხოება დადგენილი არ არის, ამიტომ არ არის რეკომენდებული მისი მიღება ორსულობის დროს. დესლორატადინი აღწევს დედის რძეში, ამიტომ ქალებს, რომლებიც ძუძუთი კვებავენ, არ უნდა დაენიშნოთ ერიუსი.
ერიუსის რეკომენდებული დოზების მიღებისას ის არ მოქმედებს თქვენს სატრანსპორტო ან სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე. თუმცა ადამიანების უმავლესობას არ აღენიშნება ძილიანობა, რეკომენდებულია თავი შეიკავოთ ისეთი საქმისგან, რომელიც საჭიროებს გონების დაძაბვას, მაგალითად ავტომობილის და სხვა მექანიზმების მართვისგან, მანამ თქვენ თვითონ არ ნახავთ სამკურნალო საშუალებების გავლენას საკუთარ თავზე.
ინახება არაუმეტეს 30оС ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე.
