საერთაშორისო დასახელება - methilprednisolon
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გლუკოკორტიკოიდები → გლუკოკორტიკოიდული საშუალებები პერორალური გამოყენებისათვის

შემადგენლობა
თითოეული ტაბლეტი შეიცავს: აქტიური ნივთიერება – მეთილპრედნიზოლონი 4 მგ, 16 მგ, ან 32 მგ; დამხმარე ნივთიერებები: კალციუმის სტეარატი, სიმინდის სახამებელი, ლაქტოზა, თხევადი პარაფინი (მხოლოდ 16 და 32 მგ-იან ტაბლეტებში), საქაროზა.

ჩვენებები
მიიღება მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციის მიხედვით.
1) ენდოკრინული დაავადებები
• თირკმელზედა ჯირკვლის პირველადი და მეორადი უკმარისობა (არჩევის პრეპარატებია – ჰიდროკორტიზონი ან კორტიზონი; საჭიროებისას ინიშნება სინთეზური ანალოგები მინერალოკორტიკოიდებთან ერთად. მინერალოკორტიკოიდების დამატებას განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს პედიატრიულ პრაქტიკაში).
• თირკმელზედა ჯირკვლის თანდაყოლილი ჰიპერპლაზია;
• ქრონიკული და ქვემწვავე თირეოიდიტი;
• ჰიპერკალცემია ავთვისებიანი წარმონაქმნების დროს;
2) საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის დაავადებები (მათ შორის რევმატული) (დამატებითი თერაპიის სახით ხანმოკლე დროით, მწვავე მდგომარეობის ან გამწვავების დროს) • რევმატოიდული ართრიტი, იუვენილური რევმატოიდული ართრიტის ჩათვლით (ცალკეულ შეთხვევებში საჭიროა შემანარჩუნებელი თერაპია დაბალი დოზებით);
• მაანკილოზებელი სპონდილიტი;
• მწვავე და ქვემწვავე ბურსიტი;
• მწვავე არასპეციფიკური ტენდოსინოვიტი;
• მწვავე პოდაგრული ართრიტი;
• პოსტტრავმული ოსტეოართრიტი;
• სინოვიტი ოსტეოართრიტის დროს;
• ეპიკონდილიტი;
3) შემაერთებელი ქსოვილის სისტემური დაავადებები (გამწვავების პერიოდში ან ცალკეულ შეთხვევებში შემანარჩუნებელი თერაპიის სახით)
• მწვავე რევმოკარდიტი;
• სისტემური წითელი მგლურა;
• სისტემური დერმატომიოზიტი (პოლიმიოზიტი);
• რევმატული პოლიმიალგია;
• გიგანტურუჯრედოვანი არტერიიტი;
4) კანის დაავადებები
• პემფიგუსი;
• ბულოზური ჰერპესიფორმული დერმატიტი;
• მძიმე მულტიფორმული ერითემა (სტივენს-ჯონსონის სინდრომი);
• ექსფოლიაციური დერმატიტი
• სოკოსმაგვარი დერმატიტი;
• მძიმე ფსორიაზი;
• მძიმე სებორეული დერმატიტი;
5) ალერგიული რეაქციები (მძიმე ან დამაინვალიდებელი მდგომარეობები, რომლის დროსაც არაეფექტურია ტრადიციული თერაპია)
• სეზონური ან წლიური ალერგიული რინიტი;
• შრატისმიერი დაავადება;
• ბრონქული ასთმა;
• პრეპარატების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის რეაქციები;
• კონტაქტური დერმატიტი;
• ატოპიური დერმატიტი;
6) თვალის დაავადებები (მძიმე მწვავე და ქრონიკული ალერგიული და ანთებითი პროცესები თვალის დაზიანებით)
• რქოვანას ალერგიული წყლულები;
• თვალის წინა სეგმენტის ანთება;
• დიფუზური უკანა უვეიტი და ქორიოიდიტი;
• სიმპატიკური ოფთალმია;
• ალერგიული კონიუნქტივიტი;
• კერატიტი;
• ქორიორეტინიტი;
• მხედველობის ნერვის ნევრიტი;
• ირიტი და ირიდოციკლიტი;

მიღების წესები და დოზები
პრეპარატის საწყისი დოზა შეიძლება შეადგენდეს 4–დან 48 მგ-მდე მეთილპრედნიზოლონს დღეში, დაავადების ხასიათის მიხედვით. ნაკლებ მძიმე დაავადებების დროს საკმარისია უფრო დაბალი დოზები, თუმცა ცალკეულ პაციენტებში შეიძლება საჭირო გახდეს უფრო მაღალი დოზებიც. მაღალი დოზები შეიძლება საჭირო გახდეს ისეთი დაავადებებისა და მდგომარეობების დროს, როგორიცაა გაფანტული სკლეროზი (200 მგ/დღეში), თავის ტვინის შეშუპება (200-1000 მგ/დღეში), და ორგანოთა ტრანსპლანტაცია (7 მგ/კგ/დღეში). თუ დროის გარკვეული პერიოდის შემდეგ არ იქნა მიღწეული დამაკმაყოფილებელი თერაპიული ეფექტი, საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და სხვა ტიპის თერაპიის დანიშვნა.
ბავშვებში დოზას ექიმი ადგენს სხეულის მასაზე ან ზედაპირზე გაანგარიშებით. თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობის დროს – პერორალურად 0,18მგ/კგ ან 3,33 მგ/კვ.მ. დღეში 3 მიღებაზე, სხვა ჩვენებით – 0,42-1,67 მგ/კგ ან 12,5-50 მგ/კვ.მ. დღეში 3 მიღებაზე.
აღსანიშნავია, რომ საჭირო დოზა შეიძლება ვარირებდეს და უნდა შეირჩეს ინდივიდუალურად დაავადების ხასიათის და პაციენტის თერაპიაზე პასუხის მიხედვით.