შემადგენლობა ყოველი ფლაკონი შეიცავს: ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდი ბფ ... 1% w/v საინექციო წყალი ბფ ... q.s
ჩვენებები: ადგილობრივი ანესთეზია ზედაპირული ინფილტრაციით, რეგიონალური (მცირე და ძირითადი ნერვის ბლოკადა), ეპიდურული და კაუდალური შეყვანის გზები, სტომატოლოგიური ანესთეზია, ცალკე ან ადრენალინთან ერთად.
დოზირება და გამოყენების შესახებ მითითებები დოზირება: დოზა უნდა დარეგულირდეს პაციენტის რეაქციისა და შეყვანის ადგილის მიხედვით. გამოყენებული უნდა იყოს ყველაზე დაბალი კონცენტრაცია და ყველაზე მცირე დოზა, რომელიც უზრუნველყოფს საჭირო ეფექტს. ჯანმრთელი მოზრდილებისთვის მაქსიმალური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 200 მგ-ს. გამოყენებული ხსნარის მოცულობა გავლენას ახდენს ანესთეზიის გავრცელების არეალის ზომაზე. თუ მიზანშეწონილია უფრო დიდი მოცულობის შეყვანა უფრო დაბალი კონცენტრაციით, მაშინ სტანდარტული ხსნარი უნდა გაზავდეს მარილიანი ხსნარით (NaCl 0,9%). გაზავება უნდა მოხდეს შეყვანის წინ.
მოზრდილები და მოზარდები (12-18 წლის ასაკის): ლიდოკაინის ერთჯერადი დოზა (სპინალური ანესთეზიის გარდა) არ უნდა აღემატებოდეს 4,5 მგ/კგ-ს (მაქსიმუმ 200 მგ) მოზრდილებში ან მოზარდებში. სპინალური ანესთეზიისთვის შეიძლება 100 მგ-მდე პრეპარატის გამოყენება. უწყვეტი ეპიდურული ან კაუდალური ანესთეზიისთვის მაქსიმალური დოზა არ უნდა განმეორდეს 1,5 საათზე ნაკლები ინტერვალით. პარაცერვიკალური ბლოკადა სამეანო ანალგეზიისთვის (აბორტის ჩათვლით) - მაქსიმალური რეკომენდებული დოზა (200 მგ) არ უნდა განმეორდეს 1,5 საათზე ნაკლები ინტერვალით. ი.ვ. რეგიონალური ანესთეზიისთვის მოზრდილებში 5 მგ/მლ ხსნარის გამოყენებით, შეყვანილი დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 4 მგ/კგ-ს. 10 მგ/მლ ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარი (კონსერვანტის გარეშე) გამოიყენება ეპიდურული ან კაუდალური ანესთეზიისთვის. ლიდოკაინის დიდი ეპიდურული დოზის ინტრავასკულარული ან სუბარაქნოიდული ინექციის თავიდან ასაცილებლად, 2-5 მლ საცდელი დოზა უნდა შეიყვანოთ მთლიანი დოზის მიღებამდე სულ მცირე 5 წუთით ადრე.
შენახვა: შეინახეთ გრილ, მშრალ და ბნელ ადგილას. შეინახეთ ტენიანობისგან დაცულ ადგილას. შეინახეთ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
.png&w=3840&q=100)
