გლიკოკორტიკოიდებისათვის დამახასიათებელი ანთების საწინააღმდეგო და იმუნოსუპრესული თვისებების გამო, ეფზაკორტის ნაჩვენებია შემდეგი მდგომარეობების სამკურნალოდ:
– პირველადი ან მეორადი კორტიკოსუპრარენული უკმარისობა;
– რევმატიული დარღვევები;
– კოლაგენოზი;
– ფილტვების დარღვევები;
– ალერგიები;
– ჰემატოლოგიური დარღვევები;
– ნეოპლასტური დარღვევები;
– დერმატოლოგიური დარღვევები;
– თირკმლის დარღვევები;
– კუჭ-ნაწლავის დარღვევები;
– ოფთალმოლოგიური დარღვევები;
– ცვლილებები პერიფერიულ ნერვულ სისტემაში. დოზები და მიღების წესი
სადღეღამისო დოზის გაზრდა შესაძლებელია 90მგ-მდე ან კიდევ უფრო მეტად.
დღიური დოზები უნდა დარეგულირდეს ინდივიდუალურად, დიაგნოზის, დაავადების სიმძიმის, პროგნოზის, დაავადების სავარაუდო ხანგრძლივობისა და მკურნალობის, თერაპიული პასუხისა და ამტანობის მიხედვით. მიზანშეწონილია მინიმალური ეფექტური დოზის გამოყენება. დოზის შემცირების შესაძლებლობის შემთხვევაში, პროცესი უნდა იყოს ეტაპობრივი. ხანგრძლივი მკურნალობის დროს, სტრესის ან დარღვევის გამწვავების პერიოდში, შეიძლება საჭირო გახდეს დოზის დროებით გაზრდა.
ეფექტური მინიმალური დოზაა 3 მგ/დღეში, ერთჯერადად. მაღალი დოზებით გამოყენებისას – დღიურ დოზაზე 2-3-ჯერ მეტი. ორსულობა და ლაქტაცია
ადამიანებში რეპროდუქციული კვლევების შესახებ მონაცემები უცნობია, მაგრამ ცნობილია, რომ გლუკოკორტიკოიდებს ტერატოგენული ეფექტი გააჩნია ცხოველებზე. ეფზაკორტი რეკომენდებული არ არის გესტაციისა და ლაქტაციის პერიოდში, თუ მოსალოდნელი სარგებელი არ აღემატება პოტენციურ რისკს. აუცილებელია დაკვირვება ჰიპოსუპრარენალიზმის ნიშნებზე იმ ახალშობილებში, რომელთა დედები ორსულობისას გლუკოკორტიკოიდებით მკურნალობენ.
გლუკოკორტიკოიდები გამოიყოფა დედის რძეში და შეიძლება ჩვილებში ზრდის დათრგუნვა და ჰიპოსუპრარენალიზმი გამოიწვიოს, ამიტომ კორტიკოთერაპიაზე მყოფ დედებისთვის რეკომენდებული არ არის ძუძუთი კვება. შენახვის წესი
