საერთაშორისო დასახელება - trazodone hydrochloride
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი
ანტიდეპრესანტები

შემადგენლობა
ერთი ტაბლეტი კონტროლირებადი გამოთავისუფლებით შეიცავს:
აქტიური ინგრედიენტი: ტრაზოდონის ჰიდროქლორიდის 150 მგ.
არააქტიური ინგრედიენტები: საქაროზა, კარნაუბის სანთელი, პოვიდონი (პოლივინილპიროლიდონი), მაგნიუმის სტეარატი.
აღწერა:
ოვალური ფორმის ტაბლეტები ორი პარალელური ჭრილით ორივე მხარეზე, თეთრი ან მოყვითალო ფერის.

ჩვენებები
• ენდოგენური ბუნების აღგზნებულ-დეპრესიული მდგომარეობა (მათ შორის ინვოლუციური დეპრესიები);
• ფსიქოგენური დეპრესიები (მათ შორის, რეაქტიული და ნევროზული დეპრესიები);
• აღგზნებულ-დეპრესიული მდგომარეობა ცენტრალური ნერვული სისტემის ორგანული დაავადებების ფონზე (დემენცია, ალცჰაიმერის დაავადება, ტვინის სისხლძარღვების ათეროსკლეროზი);
• დეპრესიული მოდგომარეობა ხანგრძლივი ტკივილის სინდრომის დროს;
• ალკოჰოლური დეპრესიები;
• დამოკიდებულება ბენზოდიაზეპინის მიმართ;
• ლიბიდოსა და პოტენციის დარღვევა.

მიღების წესები და დოზები
ტაბლეტები ინიშნება ჭამამდე 30 წუთით ადრე ან ჭამიდან 2-4 საათის შემდეგ. ტაბლეტები უნდა იქნას მთლიანად მიღებული, დაღეჭვის გარეშე წყლის საკმარისი რაოდენობის დაყოლებით.
პრეპარატის საწყისი დოზა შეადგენს- 100მგ-ს, მიიღება ერთხელ ძილის წინ, ჭამის შემდეგ. მეოთხე დღეს დოზა შეიძლება გაზარდოთ 150 მგ-მდე. დოზის შემდგომი ზრდა ოპტიმალური თერაპიული ეფექტის მიღწევის მიზნით უნდა ხდებოდეს 50მგ/დღეში ყოველი 3-4 დღის განმავლობაში, სანამ არ იქნება მიღწეული ოპტიმალური დოზა. 150 მგ-ზე მეტი სადღეღამისო დოზა უნდა განაწილდეს 2 მიღებაზე, ამასთან უფრო მცირე დოზის მიღება უნდა მოხდეს სადილის შემდეგ, ხოლო ძირითადის – ძილის წინ.
მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა ამბულატორული ავადმყოფებისათვის შეადგენს 450 მგ-ს.
მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა სტაციონარული ავადმყოფებისათვის შეადგენს 600 მგ-ს.
მოხუცებულთათვის და დასუსტებულთათვის საწყისი დოზა შეადგენს 100მგ/დღეში ნაწილ-ნაწილ მიღებით ან ერთჯერადი მიღებით ძილის წინ. იგი შეიძლება გაიზარდოს ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ პრეპარატის ეფექტურობისა და ათვისების გათვალისწინებით. როგორც წესი დოზა არ აღემატება 300მგ/დღეღამეში.
ლიბიდოს დარღვევის მკურნალობისას რეკომენდირებულია დღიური დოზა 50 მგ-ს ოდენობით.
იმპოტენციის მკურნალობისას, პრეპარატით მონოთერაპიის შემთხვევაში, რეკომენდირებულია 200 მგ-ზე დიდი სადღეღამისო დოზა, კომბინირებული თერაპიისას – 50 მგ.
ბენზოდიაზეპინზე დამოკიდებულების რეკომენდირებული მკურნალობის სქემა ეფუძნება ბენზოდიაზეპინის დოზის ეტაპობრივ, ზოგჯერ რამდენიმე თვეზე განაწილებულ რედუქციას. ყოველთვის, როდესაც ხდება ბენზოდიაზეპინის დოზის შემცირება ფ ან ქ ტაბლეტით, ხდება 50 მგ ტრაზოდონის ერთდროული დამატება. ზემოთ დასახელებული თანაფარდობა უცვლელი რჩება 3 კვირის განმავლობაში, შემდეგ ხდება ბენზოდიაზეპინების დოზის მომდევნო შემცირება მათ სრულ უარყოფამდე. ამის შემდეგ, ხდება ტრაზოდონის დღიური დოზის შემცირება 50 მგ-ით ყოველ 3 კვირაში.

გვერდითი მოვლენები
ნერვული სისტემისა და ფსიქიკის თვალსაზრისით: გაძლიერებული მოთენთილობა, ძილიანობა, აღგზნებულობა, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, სისუსტე, მიალგია, დისკოორდინაცია, პარესთეზია, დეზორიენტაცია, ტრემორი. გულის სისხლძარღვებისა და სისხლმბადი სისტემის თვალსაზრისით: არტერიული წნევის დაქვეითება, ორთოსტატიური ჰიპოტენზია (განსაკუთრებით პაციენტებში, რომელთაც აწუხებთ ვაზომოტორული ლაბიალურობა) განპირობებულია პრეპარატის ადრენოლიზური მოქმედებით, არითმია, გამტარობის დარღვევა, ბრადიკარდია, ლეიკოპენია და ნეიტროპენია (როგორც წესი უმნიშვნელო).
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: პირში სიმწარისა და სიმშრალის შეგრძნება, გულისრევა, პირღებინება, დიარეა, მადის დაქვეითება.
სხვა: ალერგიული რეაქციები, თვალების გაღიზიანება, პრიაპიზმი (პაციენტებმა რომელთა შემთხვევაში გამოვლინდება დასახელებული გვერდითი ეფექტი დაუყოვნებლივ უნდა შეწყვიტონ პრეპარატის მიღება და მიმართონ ექიმს).