საერთაშორისო დასახელება - triamcinolone
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გლუკოკორტიკოიდები → გლუკოკორტიკოიდული საშუალებები ინექციებისათვის
შემადგენლობა:
აქტიურ ნივთიერებას წარმოადგენს ტრიამცინოლონის აცეტატე.
ერთი მინის ამპულა შეიცავს 1 მლ თეთრ სუსპენზიას, რომელშიც შედის 40მგ ტრიამცინოლონის აცეტატი.
სხვა დამხმარე ნივთიერებებია ბენზილის სპირიტი, პოლიეთილენი 4000, ნატრიუმის კარბოქსიმეთილცელულოზას ნატრიუმი, პოლისორბატ 80, ნატრიუმის ქლორიდი, მეთილის პ-ოქსიბენზოატი, პროპილ პ-ოქსიბენზოატი, საინექციო წყალი.

ტრიამ-დენკი 40 ინექციის ფიზიკური მახასიათებლები და შეფუთვა:
თეტრი, ერთგვაროვანი სუსპენზია 2 მლ ყვითელ მინის ამპულაში.

ჩვენება
ტრიამ-დენკი 40 ინექცია წარმოადგენს ანთების საწინააღმდეგო და ანტიალერგიულ პრეპარატს (გლუკოკორტიკოსტეროიდი).
ტრიამ-დენკი 40 ინექცია გამოიყენება შემდეგ შემთხვევებში:
ინტრამუსკულარული ინექცია:
- როდესაც საჭიროა კორტიკოსტეროიდების დიდი დოზების გამოყენება, მათ შორის ზოგიერთი ტიპის ალერგია და დერმატოლოგიური და შემართებელი ქსოვილის დაავადებები;
- სეზონური ალერგიების დროს შესაძლებელია მთელი პერიოდის განმავლობაში მიაღწიონ სიმპტომების რემისიას ერთი ინტრამუსკულარული ინექციის საშუალებით;
ინტრა-არტიკულური ინექცია:
- ტკივილის და შეშუპების შესამცირებლად, მოძრაობის მნიშვნელოვან გაუმჯობესებასთან ერთად;
- რევმატოიდული ართრიტით, ოსტეოართრიტით და პოდაგრის დროს მიმდინარე მწვავე ართრიტით გამოწვეული სახსრის ტკივილის, შეშუპების და რიგიდობის შემსუბუქება.
ადგილობრივი ინექცია:
- მწვავე და ქვემწვავე ბურსიტი, ეპიკონდილიტი, ტენდინიტი და მწვავე, არასპეციფიკური ტენოსინოვიტი.

უკუჩვენება
ტრიამ-დენკი 40 ინექცია არ გამოიყენება შემდეგ შემთხვევებში:
- თუ პაციენტი ალერგიულია (ჰიპერმგრძნობიარეა) ტრიამცინოლონის აცეტონიდის, ბენზილის სპირტის ან ტრიამ-დენკი 40 ინექციაში შემავალი ნებისმიერი ინგრედიენტის მიმართ;
- დღენაკლულებში და ახალშობილებში.
არ შეიძლება ტრიამ-დენკი 40 ინექციის შეყვანა თვალის მინის სხეულში (მინის სხეულის გავლით).

არ შეიძლება ხანგრძლივი მკურნალობის დანიშვნა შემდეგ შემთხვევებში:
კუჭ-ნაწლავის წყლული, მძიმე ოსტეოპოროზი, თუ ანამნეზში აღინიშნება ფსიქიატრიული დაავადება, მწვავე ვირუსული დაავადება, მაგალითად სირსველი (herpes zoster), ჰერპესული ბუშტუკები ((herpes simplex), ჩუტყვავილა (varicella), ამებიაზი, HBsAg-დადებითი ქრონიკული აქტიური ჰეპატიტი, ვაქცინაციამდე დაახლოებით 8 კვირით ადრე და 2 კვირის შემდეგ, ტუბერკულოზური ან ათაშანგული კანის პროცესები, შინაგანი ორგანოების სოკოვანი ინფექციები (სისტემური მიკოზი) და პარაზიტოზი, პოლიომიელიტი, ლიმფური კვანძების გადიდება (ლიმფადენიტი) ბცჟ ვაქცინაციის შემდეგ, კანის ანთება პირის ირგვლივ (პერიორალური დერმატიტი), როზაცეა, აბსცესი და ჩირქოვანი ინფექციები, გულყრები, მიასთენია, გლაუკომა (ვიწრო და ღია კუთხოვანი გლაუკომა).

ინტრა-არტიკულური ინექციის გაკეთება არ შეიძლება შემდეგ შემთხვევებში:
ინფექცია იმ სახსარში ან მის გარშემო, რომელსაც მკურნალობენ, ბაქტერიული ართრიტი, იმ სახსრის არასტაბილურობა, რომელსაც მკურნალობენ, სისხლდენისკენ მიდრეკილება (სპონტანური ან ანტიკოაგულანტების შედეგად), პერიარტიკულარული კალციფიკაცია, არავასკულარიზებული ოსტეონეკროზი, მყესის გაგლეჯა, შარკოს სახსარი.

ბავშვები:
არ შეიძლება ტრიამ-დენკი 40 ინექციის გამოყენება 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში და ინტრამუსკულარულად შეყვანა 16 წელზე უმცროსი ასაკის მოზარდებში.
რადგან ტრიამ-დენკი 40 ინექცია არის კრისტალური სუსპენზია, არ შეიძლება მისი შეყვანა ინტრავენურად.

განსაკუთრებული სიფრთხილე ტრიამ-დენკი 40 ინექციის დროს:
შენიშვნა: სუსპენზია უნდა შეინჯღრეს ერთგვაროვანი კონსისტენციის მისაღებად.
ასევე სიფრთხილეა საჭირო, რათა თავიდან იქნას აცილებული შემთხვევითი ინტრავასკულარული ინექცია. ეს განსაკუთრებით ეხება სახეს (ტუჩების ზემოთ) და სკალპს, ისევე როგორც დუნდულა კუნთში ინექციას.
თავისი სპეციფიკური ბუნებიდან გამომდინარე, გლუკოკორტიკოიდების ინტრა-არტიკულური შეყვანა ზრდის სახსრის ინფექციის რისკს.